Nieuwe de Servomotor32.8a 200V Industriële Servomotor sgmg-44ASAAB van Yaskawa AC

Tijdens deze fase kan een individu de beweging van uitstekende kwaliteit met betrekking tot optimaal techniekpatroon uitvoeren, op voorwaarde dat de omstandigheden normaal zijn. De fouten komen nog voor maar zij zijn minder duidelijk en minder frequent. Aangezien de speler de beweging herhaalt, verbeteren zijn resultaten. De beweging wordt meer gecoördineerd, worden de individuele motorfasen onderling verbonden, leidend tot een goede en geraffineerde bewegingscoördinatie. De vooruitgang in het leren van de techniek is niet ononderbroken en hangt van de kenmerken en de capaciteiten van een individu af. Na vele zeer succesvolle uitvoeringen van een techniek, kan een kortstondige stilstand voorkomen die gewoonlijk van korte duur is. Het uitvoeren van onjuiste herhalingen kan gevolgen op lange termijn zoals een ongewenste consolidatie van fouten hebben. Groter het aantal foutenherhalingen, wordt de meer fout automatisch en harder het moet het uitroeien. Vandaar dat zien vele „self-taught“ tennisspelers, skiërs, zwemmers en golfspelers grote moeilijkheden onder ogen wanneer het leren van met een professionele instructeur, als hun de opslag onjuiste begrippen van het motorgeheugen van beweging, onjuiste motorprogramma's en het voortvloeien van fouten. In deze situatie, komt voor de interferentie (volgens Bernstein, Latash, 1998), wanneer schijnbaar gelijkaardig maar hoofdzakelijk de verschillende programma's elkaar tegenwerken en storingen veroorzaken die de correcte uitvoering van de techniek belemmeren.

Niettemin, is het typisch bij deze fase van motor het leren dat de motorprogramma's wezenlijk nauwkeuriger zijn en met kinesthetische receptoren hoofdzakelijk verbonden. Alle drie signaalsystemen, namelijk mondeling, sensorisch en kinesthetisch, worden efficiënter onderling verbonden. Als geheel vormen zij nauwkeurige begrippen van beweging in harmonie met de externe ruimte en tijdelijke coördinaten. De beweging wordt uitgevoerd op basis van een nauwe coördinatie tussen wat wordt gewenst en wat echt is. Tijdens deze fase, verbetert het anticiperen van een beweging duidelijk, gebaseerd op interne en externe factoren. De bewuste controle van beweging zakt. De beweging wordt uitgevoerd „onbewust“ en subjectief met grotere gemak en ontspanning. Naast koppel terug, kinesthetisch en de sensorische controle, een adequaat cognitief en symbolisch systeem zijn ook opstelling bij deze fase. Een atleet vertaalt concrete bewegingen in ideeën die, termijnen of uitdrukkingen, hem helpen om de bewegingen rationeel te controleren en beter met de instructeur te communiceren. Hij kan minieme beschrijvingen van zijn eigen bewegingen, individuele fasen en zeer belangrijke ogenblikken kunnen geven. De kinesthetische sensaties worden meer en meer scherper en hangen van veranderingen in het milieu en de hulpmiddelen af. Op dit punt, zou de methodologie zich bij het uitoefenen van de techniek in normale omstandigheden moeten concentreren. Over het algemeen, noteert een speler goede resultaten in gunstige voorwaarden. De fouten beginnen in moeilijke, onvoorspelbare en veranderlijke omstandigheden te verschijnen en veroorzaken de techniek in te storten, misschien zelfs veroorzakend negatieve gevolgen op lange termijn op het spel. De speler en de instructeur moeten een doelstelling bepalen: voer constant de techniek correct, en in standaardomstandigheden uit.